เพิ่มแอโรบิกในน้ำในรายการความสำเร็จด้านกีฬาของตุ๊กแกว่องไว
นอกจากตุ๊กแกจะเกาะติดกับผนังเรียบและแกว่งจากใบไม้แล้ว สล็อตแตกง่าย ตุ๊กแกสามารถลอยไปตามผิวน้ำได้ โดยการตบน้ำด้วยแขนขาทั้งสี่เพื่อสร้างฟองอากาศและใช้ประโยชน์จากแรงตึงผิวของน้ำ สัตว์เลื้อยคลานสามารถเดินทางด้วยความเร็วใกล้เคียงกับสิ่งที่พวกเขาสามารถทำได้บนบกตามการวิเคราะห์ใหม่ของวิดีโอวิดีโอความเร็วสูงที่อธิบายไว้ 6 ธันวาคมในชีววิทยาปัจจุบัน
จัสมิน นิโรดี ผู้ร่วมวิจัยด้านการศึกษา นักชีวฟิสิกส์จากมหาวิทยาลัยร็อคกี้เฟลเลอร์ในนิวยอร์กซิตี้และมหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ดกล่าวว่าในโลกของนักเดินน้ำ แมลงขนาดเล็ก เช่น สไตรเดอร์น้ำ ใช้แรงตึงผิว ซึ่งเกิดจากโมเลกุลของน้ำที่เกาะติดกันเพื่อให้ลอยได้ สัตว์ที่ใหญ่กว่า เช่น กิ้งก่าบาซิลิสก์ตบผิวน้ำ สร้างช่องอากาศรอบเท้า ซึ่งช่วยลดแรงต้านและให้กิ้งก่าอยู่เหนือผิวน้ำเป็นส่วนใหญ่ แต่สัตว์จะต้องมีขนาดค่อนข้างใหญ่เพื่อสร้างแรงมากพอที่จะดึงตัวเองขึ้นจากน้ำโดยใช้กลยุทธ์นั้น
Nirody กล่าวว่า “ตุ๊กแกล้มลงตรงกลาง” ขนาด “พวกเขาไม่ควรทำเช่นนี้เลยจริงๆ” แต่เมื่อเพื่อนร่วมงานของเธอ Ardian Jusufi จากสถาบัน Max Planck สำหรับระบบอัจฉริยะในสตุตการ์ต ประเทศเยอรมนี เดินทางไปศึกษาวิจัยในสิงคโปร์ เขาสังเกตเห็นตุ๊กแกตัวเล็ก ๆ ร่อนเร่ไปทั่วพื้นผิวแอ่งน้ำ
กลับมาที่ห้องแล็บ ทีมงานได้ถ่ายทำตุ๊กแกบ้านหางแบนจำนวน 8 ตัว ( Hemidactylus platyurus ) ข้ามถังน้ำ จากนั้นจึงชะลอภาพเพื่อดูการกระทำอย่างใกล้ชิด
นักวิจัยพบว่าแขนขาทั้งสี่ตบน้ำในลักษณะการคลานด้านหน้าที่ไม่เรียบร้อยและกระฉับกระเฉงเป็นพิเศษในขณะที่หางเป็นลูกคลื่นช่วยเพิ่มแรงขับไปข้างหน้า ในขณะที่ขาหลังของตุ๊กแกยังคงจมอยู่ใต้น้ำ ส่วนหน้า 70% ของร่างกายของพวกมันลอยขึ้นจากน้ำ เนื่องจากน้ำเคลื่อนผ่านได้ยากกว่าอากาศ การวางตำแหน่งดังกล่าวช่วยให้ตุ๊กแกเดินทางผ่านน้ำที่ความยาวประมาณ 10.5 ลำตัวหรือเกือบหนึ่งเมตรต่อวินาที มันเกือบจะเร็วพอๆ กับที่พวกมันเคลื่อนที่บนบก และเร็วกว่าที่คาดไว้มากหากว่ายอยู่ในน้ำจนสุด
“สิ่งที่น่าตื่นตาเกี่ยวกับสัตว์เหล่านี้ก็คือ พวกมันดูเหมือนคลานข้ามน้ำจากด้านหน้า” Tonia Hsieh นักวิจัยด้านชีวกลศาสตร์จากมหาวิทยาลัยเทมเพิลในฟิลาเดลเฟีย ผู้ศึกษาพฤติกรรมการตบของกิ้งก่าบาซิลิสก์กล่าว
แม้จะพายเรือด้วยแขนขาสี่ขาแทนที่จะเป็นสองขาเหมือนกิ้งก่าบาซิลิสก์
แต่ตุ๊กแกก็ไม่สามารถสร้างแรงได้มากพอ Nirody คำนวณแล้วรองรับน้ำหนักได้เพียง 30 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น และเมื่อเธอเติมน้ำยาล้างจานลงไปในน้ำเพื่อลดแรงตึงผิว ตุ๊กแกก็ขยับตัวแทบไม่ทัน นั่นแสดงให้เห็นว่าแม้แรงตึงผิวเพียงอย่างเดียวไม่สามารถรองรับตุ๊กแกได้เหมือนแมลงตัวเล็ก ๆ แต่ก็ยังให้แรงกระตุ้นพิเศษแก่พวกมัน ผิวที่ไม่ชอบน้ำที่ขับไล่น้ำก็ช่วยได้เช่นกัน ลดการลากเพิ่มเติม
ตุ๊กแกไม่อาจเดินบนน้ำได้อย่างแท้จริง นิโรดียอมรับ “พวกเขากำลังทำการเคลื่อนไหวแบบผสม โดยผสมผสานเทคนิคที่ใช้ในการเดินและว่ายน้ำเข้าด้วยกัน” เธอหวังว่าสักวันหนึ่ง วิธีไฮบริดของตุ๊กแกอาจช่วยให้นักวิจัยสร้างหุ่นยนต์ที่สามารถเดินทางผ่านน้ำได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
อย่างแรกคือกลิ่นปากของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม จากนั้นก็เป็นทารกที่รบกวนการขี่หลัง เพลี้ยอ่อนถั่วเป็นประสบการณ์ที่ใกล้ตาย
เมื่อลมหายใจอุ่นและชื้นเป็นสัญญาณว่าวัวหรือยักษ์ตัวอื่นๆ กำลังจะเล็มใบไม้เพลี้ยอ่อนสีเขียวตัวเล็ก ๆ ที่กินใบไม้นั้นจะร่วงหล่นลงสู่พื้นหลายร้อย ( SN Online: 8/10/10 ) นักนิเวศวิทยา Moshe Gish ซึ่งในปี 2010 ได้บรรยายถึงสัญญาณการหายใจ กล่าวว่า “ฝนตกเพลี้ย จริงๆ
ตอนนี้ Gish และ Moshe Inbar ทั้งคู่ที่มหาวิทยาลัยไฮฟาในอิสราเอล อธิบายว่าเพลี้ยถั่ว ( Acyrthosiphon pisum)ทำอะไรหลังจากที่พวกมันตกลงบนพื้น มี “ความคลั่งไคล้ในการปีนเขา” Gish กล่าว เด็กแรกเกิด “คลั่ง” ตะกายผู้ใหญ่เพื่อขี่หลังอย่างปลอดภัย
พื้นที่เปิดอาจเป็นทางออกที่ดีกว่าความตายบางอย่างในวัว แต่การเปิดรับแสงยังคงนำมาซึ่งความเสี่ยงจากสัตว์กินเนื้อตัวอื่นๆ รวมถึงการคายน้ำหรือแม้แต่ความอดอยากหากเพลี้ยไม่สามารถหาพืชชนิดอื่นเพื่อดูดน้ำนมได้ นักวิจัยพบว่าในห้องปฏิบัติการ การโบกรถให้เพลี้ยอ่อนวัยมากๆ ได้อย่างปลอดภัยในพื้นที่เปิดโล่งเร็วกว่าการปีนป่ายเพื่อความปลอดภัยด้วยตัวเองถึงสี่เท่า เพลี้ยแรกเกิดเหล่านี้ ซึ่งมีอายุไม่ถึง 12 ชั่วโมง ไม่ได้เพียงแค่มองหาวัตถุที่จะปีนป่ายขึ้นไป ในไม่ช้าพวกเขาก็หมดความสนใจหากนำเสนอด้วยลูกปัดหรือผู้ใหญ่ที่ตายแล้ว แต่จับเพลี้ยที่โตแล้วเคลื่อนไหว นักวิจัยรายงานวันที่ 6 ธันวาคมในFrontiers in Zoology
เมื่อนั่งรถ เครือญาติดูเหมือนจะไม่สำคัญ มีความสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิดหรือไม่ก็ตาม ผู้ใหญ่ส่วนใหญ่ต่อต้านอย่างรุนแรง ส่ายหัวหรือหันหลังขึ้นและลง บางคนเพียงแค่ลดศีรษะหรือหลังนั้นแล้วรอ ในท้ายที่สุด มีเด็กเพียง 5 เปอร์เซ็นต์เท่านั้นที่ได้รับการขี่หลังที่พวกเขาต้องการมาก
นักดูเพลี้ยอีก 2 คนเคยรายงานการแบกเป้มาก่อน อย่างไรก็ตาม Gish ไม่ค่อยเห็นนักขี่แหย่ปากผู้ใหญ่และคิดว่าการกระทุ้งใด ๆ เป็นเพียง “การชิม” ตามธรรมชาติของสิ่งที่เด็ก ๆ ยืนอยู่ สล็อตแตกง่าย
